Universiteti i Oksfordit dhe AstraZeneca kanë filluar punën për të prodhuar një një vaksinë posaçërisht për Omicron duke i bashkuar kolegëve që po studiojnë nëse duhet të ndryshojnë vaksinat për t’iu përshtatur variantit të ri.
Kur u pyet për Omicron, Sandy Douglas, një udhëheqëse e grupit kërkimor në Oxford tha se si për shumë variante të mëparshme shqetësimi janë ndërmarrë hapa paraprak në prodhimin e një vaksine të përditësuar në rast se është nevojshme.
“Vaksinat e bazuara në adenovirus si ajo e bërë nga Oxford/AstraZeneca mund të përdoren në parim për t’iu përgjigjur çdo varianti të ri më shpejt sesa disa mund të kishin kuptuar më parë. Ata kanë avantazhe vërtet të rëndësishme, veçanërisht aty ku nevojat dhe sfidat logjistike janë më të mëdha”, shtoi ai.
Një studim i publikuar në revistën mjekësore “The Lancet” të hënën tregoi se mbrojtja e ofruar nga dy doza të vaksinës AstraZeneca filloi të zbehet tre muaj pas vaksinimit të plotë, duke përfshirë sëmundjet e rënda.
Dëshmi të tjera në zhvillim tregojnë se dy vaksina të përdorura gjeneron një sasi më të vogël të antitrupave kundër Omicron se sa për variantet e mëparshme dhe se një injeksion i tretë i mRNA mund të krijojë më shumë mbrojtje. Ndërsa nuk është ende plotësisht e qartë se çfarë do të thotë kjo për sa i përket efektivitetit, autoritetet shëndetësore globale janë të shqetësuar se injeksionet aktuale mund të ofrojnë më pak mbrojtje kundër Omicron.
AstraZeneca u përdor gjerësisht në fillim të këtij viti në MB dhe BE përpara se vendet të kufizonin përdorimin e saj pas shfaqjes së një efekti të rrallë anësor që përfshin mpiksjen e gjakut. Nëpërmjet partneritetit të tyre, i cili përfshin Institutin e Serumit të Indisë, Oxford dhe AstraZeneca kanë shpërndarë më shumë se 2 miliardë doza globalisht – pjesa më e madhe e tyre në vendet më të varfra.
Ekipi i Douglas publikoi të martën një punim paraprak, duke theksuar shpejtësinë me të cilën do të ishte e mundur të prodhohej një vaksinë e re vektoriale adenovirus si ajo e AstraZeneca në shkallë. Studiuesit besojnë se puna e tyre mund të mundësojë që vaksinat e Oksfordit të arrijnë objektivin e zhvillimit 100-ditor, duke marrë pak më shumë se tre muaj nga identifikimi i patogjenit deri në prodhimin masiv, duke përfshirë potencialisht shpërndarjen e miliona dozave nga vendet e prodhimit në mbarë botën. Autoritetet globale të shëndetit, si kreu i Agjencisë Evropiane të Barnave, Emer Cooke, kanë paralajmëruar se do të duhet kohë për të arritur një konsensus shkencor global nëse nevojiten vaksina me shënjestër Omicronin.
(Financial Times,“Si”)
