Në ish-Jugosllavi, 25 maji njihej si Dita e Rinisë, një festë që lidhej me ditëlindjet e Titos dhe që u mbajt nga 1945 deri në 1988.
Në vitet e para u festua vetëm si ditëlindja e tij, dhe në vitin 1957, me iniciativën e tij, u bë Dita e Rinisë.
Simboli kryesor i kësaj feste ishte stafeta e Rinisë, e cila qarkullonte për rreth një muaj e gjysmë në të gjithë territorin e Jugosllavisë dhe i dorëzohej vetë Titos më 25 maj në një tubim madhështor.
Stafeta e rinisë vazhdoi edhe pas vdekjes së Josip Broz dhe u bë një simbol i dashurisë dhe përkushtimit ndaj punës së tij.
Me betimin e jugosllavëve se ata do të vazhdojnë të jenë të fortë dhe të palëkundur në rrugën e Titos, ajo u dorëzua nën portretin e Josip Broz, presidentit të Aleancës së Rinisë Socialiste të Jugosllavisë.
Por më 26 janar 1988, SSOJ anuloi këtë aktivitet, i cili ishte shumë i popullarizuar.
Të rinjtë shembullorë u zgjodhën si bartës të stafetës të Rinisë – d.m.th. nxënësit dhe studentët më të mirë, punëtorët e rinj, sportistët e shquar, grevistët dhe në përgjithësi të rinjtë që dalloheshi në mësime, punë ose angazhime të tjera.
Në listat e të rinjve që ndër vite që përcollën stafetën, janë dhe ato të tri shqiptareve: Nazmije Jenjeva, punëtore nga Prishtina, viti 1971; Sanije Hyseni, studente nga Prishtina, viti 1979; Raymonda Boroshaj, studente nga Gjilani,viti 1987. (tesheshi)