Bashkimi Evropian nuk duhet të “tregtojë” më emigrantët ose të transferojë menaxhimin e politikës së tij të migracionit në vende të treta, përfshirë Libinë apo Tunizinë, ku të drejtat e njeriut nuk janë të garantuara, ka paralajmëruar Amnesty International.
“Ne jemi të shqetësuar se përgjegjësia (për menaxhimin e flukseve të migracionit) po transferohet në vendet e treta ku, siç ka vendosur Amnesty International, të drejtat e njeriut të migrantëve dhe refugjatëve po shkelen,” tha Veronica Barroso, një eksperte e Amnesty International.
Reagimi i Barroso erdhi vetëm disa orë pasi El País, së bashku me Lighthouse Reports dhe media të tjera ndërkombëtare, duke përfshirë Le Monde, zbuluan të martën (21 maj) se Maroku, Tunizia dhe Mauritania, midis vendeve të tjera, po përdorin fondet e BE-së për të arrestuar emigrantët dhe për t’i larguar në shkretëtirë.
Zbulimet janë veçanërisht shqetësuese në prag të zgjedhjeve evropiane, ku çështja e emigracionit shfaqet dukshëm.
Sipas raportit hetimor, “Çdo vit, dhjetëra mijëra njerëz përfundojnë të mërguar në zonat e shkretëtirës ose në qytete të largëta në Afrikën e Veriut. Ky është dënimi të cilit i nënshtrohen emigrantët dhe refugjatët që duan të arrijnë në Evropë me varka.”
Raporti u publikua vetëm disa ditë pasi BE miratoi paktin e saj të migracionit dhe azilit, i cili, ndër masat e tjera, forcon kontrollin mbi kufijtë dhe imigracionin e paligjshëm, dhe ndan përgjegjësinë për barrën e migracionit midis të gjithë partnerëve të BE-së.
Një nga shembujt e fundit negativ të eksternalizimit të migracionit është marrëveshja e nënshkruar nga Italia dhe Shqipëria në vitin 2023 për transferimin e mijëra azilkërkuesve nga toka italiane në vendin ballkanik.
Ceuta, Melilla dhe Ishujt Kanarie, ‘pikat e nxehta’ në Spanjë
Por ka edhe shembuj të tjerë negativë të marrëveshjeve të migracionit midis të gjithë BE-së dhe vendeve të treta, duke përfshirë Libinë, Tunizinë dhe së fundmi Egjiptin, të cilat “nuk janë të sigurta” dhe “nuk kanë një sistem azili”, paralajmëroi Barroso.
“Këto vende të treta në fakt veprojnë si ‘rojtarë’ për të parandaluar emigrantët të arrijnë në Evropë,” tha ajo.
“Në vend që të eksternalizojë migracionin, BE-ja duhet të ofrojë rrugë legale dhe të sigurta që këta njerëz të arrijnë në territorin tonë”, tha ajo.
Një zëdhënës i komisionit tha të martën se “nganjëherë, situata është sfiduese në vendet tona partnere… (por ata) mbeten shtete sovrane dhe vazhdojnë të kenë kontrollin e forcave të tyre kombëtare”.
Zëdhënësi kryesor i Komisionit Eric Mamer tha se “është një situatë e shpejtë dhe ne do të vazhdojmë të punojmë për të”.
Spanja, së bashku me Italinë dhe Maltën, është një nga “pikat e nxehta” për rrugët e migrimit nga Afrika e Veriut, përmes kufirit midis Spanjës dhe Marokut në enklavat e Ceuta dhe Melilla, dhe nga Afrika Sub-Sahariane me flukset migratore në Ishujt Kanarie.
“Ne kemi denoncuar marrëveshjet e bashkëpunimit mes Spanjës dhe Marokut në disa raste dhe jemi gjithashtu shumë kritikë ndaj fondeve (ndihma ekonomike e BE-së dhe spanjolle) për Marokun për shkak të mungesës totale të transparencës në lidhje me destinacionin e këtyre fondeve”, tha Barroso.
Sipas ekspertes, “është shumë e vështirë të gjurmosh” këto fonde evropiane për të “ditur destinacionin e tyre përfundimtar”.
Kohët e fundit, Amnesty International dhe OJQ të tjera që punojnë në fushën e mbrojtjes së të drejtave të njeriut i kanë dërguar një peticion zyrës kundër mashtrimit të BE-së OLAF, duke kërkuar që të hapet një hetim për të sqaruar se si fondet që arrijnë në Marok dhe vende të tjera të treta të destinuara për kontrollin e migracionit, tha Barroso./vizionplus.tv
